Fotoblog subiektywny

Piskorzewska

Piskorzewska-02
 
Ulica wytyczona została podczas lokacji miasta w drugiej połowie XIII wieku.
Już w XV wieku nosiła nazwę Piskorzewska, która to nazwa zapewne wzięła się od obszernych pól leżących za murami, często zalewanych, mulistych i bagiennych, „piskorzewiem” zwanych. Przy murach obronnych, wzdłuż których płynęła Babinka, ulica zwieńczona była bramą. Kanał aż do XIX wieku przebywało się na łodziach lub brodem. Koryto Babinki zasypane zostało w czasach okupacji niemieckiej. Dziś na tym miejscu rozciągają się planty.
 

Piskorzewska-29
 

DSC_2744

DSC_2716
Na ulicy Piskorzewskiej 13 maja 2013 roku kręcono film promujący Kalisz.
 

Piskorzewska-06
Piskorzewska od zarania swoich dziejów, aż do wybuchu II Wojny Światowej zamieszkiwana była w większości przez ludność żydowską. W latach dwudziestych XIX wieku mieli tu swe domy również zamożni mieszczanie, nie dość jednak bogaci, skoro ich domy były w większości parterowe, kryte gontem, drewniane lub w pruski mur stawiane. Rzadko trafiała się piętrowa kamienica. Długość ulicy została ustalona w 1941 roku po wyburzeniu przez okupanta hitlerowskiego szpitala żydowskiego, który służył ludziom nie tylko mojżeszowego wyznania.
 

Piskorzewska-04

Piskorzewska-21
 
Jak wszystkie inne ulice miasta i Piskorzewska nie uniknęła swojego losu. Większość jej drewnianych domów, stojących tu stajni, obór, wozowni, drwalni i innych zabudowań spłonęła w sierpniu 1914 roku. Podczas okupacji hitlerowskiej wysiedlono prawie całkowicie żydów. Nie pozostały po nich nawet małe sklepiki, wąskie kramy i tanie jatki. Na ich miejscu, po wyzwoleniu, pojawiły się biura i instytucje, powodując naturalne obumarcie handlowego charakteru ulicy. Po wyzwoleniu nazwano ją imieniem Macieja Rataja, w 1959 Ludwika Waryńskiego, aby w 1990 roku powrócić do dawnej nazwy.
Czym jest dzisiaj ta ulica? Jest to raczej pasaż łączący rynek z plantami na Babinej. Ma ona jednak niewątpliwą zaletę: odsłania piękny widok na ratusz, co skwapliwie wykorzystują fotograficy, malarze oraz ci wszyscy, którzy lubią błądzić cichymi zaułkami.
 
Piskorzewska-08

Piskorzewska-17

Piskorzewska-09

Piskorzewska-07

Piskorzewska-18
 
Piskorzewska-01

Piskorzewska-25

Piskorzewska-26

Piskorzewska-15

Piskorzewska-12

Piskorzewska-11
 
Piskorzewska-23

Piskorzewska-13
 
Na końcu ulicy (nr 17), znajdowała się wybudowana na początku XX wieku ochronka dla dzieci żydowskich. Po wojnie przez długie lata mieścił się tam żłobek, a do niedawna siedziba Miejskiego Zarządu Dróg w Kaliszu.

Piskorzewska-14

Piskorzewska-10
Alfred Kaczmarek: Dzieje kaliskich ulic. Towarzystwo Miłośników Kalisza, 2002
Bogumił M. Kunicki: Ballady kaliskie. Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Kalisz 1991

1 Komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *