Szkoła Powszechna nr 5 im. Emila Repphana

ul. Polna 17
Szkoła Powszechna nr 5 im. Emila Repphana
po wojnie Szkoła Podstawowa nr 5 im. Marii Dąbrowskiej
obecnie Gimnazjum nr 4 im. Marii Dąbrowskiej

Kronika Szkoły Powszechnej nr 5 w Kaliszu
„Szkoła pow. Nr 5 przy ulicy Polnej 21 powstała w 1919 roku. Gmach szkoły został ufundowany przez Emila Repphana – fabrykanta sukna. Emil Repphan pochodził z rodziny niemieckiej, którego ojciec przybył do Kalisza przed 100 laty i założył w tutejszym mieście warsztaty tkackie. Od nazwiska fundatora Szkoła nosiła nazwę: „Miejska Szkoła im. Emila Repphana” i taki tytuł jeszcze do dziś widnieje na frontowej elewacji gmachu. Emil Repphan rozszerzył warsztatu tkackie i rozwinął fabrykację sukna, a trafiając na pomyślną koniunkturę, dorobił się wielkiej fortuny. Uprzedzony przez Niemców, że w 1914 roku dojdzie do wojny z Rosją, likwidował swoje interesy, spieniężając: majątki ziemskie, lasy, cukrownię w Zbiersku no i na ostatku fabrykę sukna w Kaliszu. Pod wpływem ś.p. Ks. prałata Sobczyńskiego – Emil Repphan wyjeżdżając z Kalisza na stały pobyt do Berlina – ufundował gmach szkoły, założył w Banku Handlowym fundusz na budowę szpitala i wyposażył Straż ogniową w potrzebne utensylia.
W dniu 3 września 1919 roku odbyło się poświęcenie gmachu szkoły przez ś.p. Ks. prałata Sobczyńskiego i oddanie go do użytku szkolnego. Ówczesny prezydent miasta Kalisza – p. Jan Michalski – przejął gmach pod opiekę – jako gospodarz miasta, a Inspektor Szkolny p. dr. Maurycy Staniewski przedstawił Komitetowi budowy grono nauczycielskie i kierownika szkoły p. Stefana Jakubowskiego. W szkole stosowany był program dla klas siedmo klasowych III stopnia.
Szkoła rozwijała się bardzo dobrze, ucząc i jednocześnie kładąc główny nacisk na wychowanie młodzieży – w tym celu wprowadzony został samorząd szkolny i różne instytucje. Uczniów i uczennic chętnie przyjmowano do szkół średnich – jako dobrze przygotowanych. Szkoła wyposażona była w pomoce naukowe i tak – przed wybuchem wojny miała: gabinet przyrodniczy, pracownię robót ręcznych, była zradiofonizowana, w sali gimnastycznej było dużo sprzętu i przyrządów do ćwiczeń aktywnych, pianino i bardzo wiele pomocy naukowych, między innymi bardzo dobry epidiaskop, biblioteka składała się z 1500 książek dostosowanych do programu, oraz dział pedagogiczny, składający się z 300 tomów.
W ostatnim roku szkolnym 1938/39 przed wybuchem wojny Szkoła liczyła 679 uczniów i uczennic.”
Wypis z pierwszej kroniki szkoły udostępniony dzięki uprzejmości dyrekcji Gimnazjum nr 4.

świadectwo Publicznej Szkoły Powszechnej trzeciego stopnia im. Rephana 1946 rok