Czas odbudowy po I Wojnie Światowej (1914-1918)
Odbudowa Kalisza po I Wojnie Światowej.
Główny Rynek 4
ulica Piekarska 7
Daty… Daty wykute w kamieniu, zapisane na murach kamienic, wyryte na bramach. Niemi świadkowie historii. Duma i radość mieszkańców Kalisza z odbudowy miasta po zagładzie 1914 roku. Magistrat wykupił roczną produkcję cegieł z sześciu specjalnie uruchomionych cegielni. Dla ułatwienia wywózki gruzów i dostawy materiałów budowlanych połączono śródmieście z dworcem kolejowym i cegielniami, układając 10 kilometrów kolejki wydzierżawionej od rządu. Zatrudniono ponad 3 tysiące robotników. Efekty ich pracy oglądamy do dzisiaj. Warto o tym wielkim wysiłku i trudzie obywateli pamiętać, gdy wędrujemy ulicami Kalisza Anno Domini 2011.
Źródło: Dzieje Kalisza: Włodzimierz Bonusiak, Kalisz w latach 1918-1945
Kaliskie podwórka
ulica Kazimierzowska
Zapraszamy na wędrówkę po kaliskich podwórkach, gdzie przeszłość miesza się z teraźniejszością, a miasto pokazuje wielokulturowe oblicze.
Ulica Złota – w dawnej dzielnicy żydowskiej
Główną ulicę dawnej dzielnicy żydowskiej nazywano Żydowską lub Złotą. Na początku lat trzydziestych XX wieku otrzymała nazwę POW (Polska Organizacja Wojskowa). W 1947 roku zmieniono jej nazwę na Ignacego Daszyńskiego, a w 1950 roku Feliksa Dzierżyńskiego, aby w 1990 roku wrócić do nazwy ulica Złota.
Ulica Złota stanowiła centrum handlowe dzielnicy Żydowskiej. „Można tu było kupić w zasadzie wszystko: tandetę wszelkiego rodzaju, tkaniny, śledzie, gwoździe, makulaturę pism zagranicznych i groch gotowany, pestki dyni czy słonecznika, stare używane książki itp. Żartobliwie mówiło się gwarowo, że można tu kupić „czostki, bagiełki, makagigi i inne wyroby żelazne.”
Cytat z „Wędrówki po moim Kaliszu” Władysława Kościelniaka
„W pejzaż okolicy wrosły handlarki sprzedające śledzie, groch, bób na ciepło, a także rzemieślnicy – krawcy i szewcy”
Cytat z „Nowego Kaliszanina” Anny Tabaki i Macieja Błachowicza
Najnowsze komentarze