Szkoła Powszechna nr 5 im. Emila Repphana
ul. Polna 17
Szkoła Powszechna nr 5 im. Emila Repphana
po wojnie Szkoła Podstawowa nr 5 im. Marii Dąbrowskiej
obecnie Gimnazjum nr 4 im. Marii Dąbrowskiej
Kaliniec
PEWEX, Piekiełko, Wajgant, po schódkach, Kaliniec, piątka, basen w budowie…
Osiedle KALINIEC 1957-68, architekt Zygmunt Lutomski, blisko 2000 mieszkań w blokach czteropiętrowych i trzypiętrowych
nazwa KALINIEC została nadana w 1962 roku dla uczczenia Marii Dąbrowskiej
Kościuszki 9 kamienica Szrajerów
Nikt już w Kaliszu nie dba o lalki z kaliskiej Fabryki Lalek i Zabawek Drewnianych Adama Szrajera. „Najczęściej miały śliczno–cukierkowe buzie, duże oczy obwiedzione gęstymi rzęsami i burzę loków na porcelanowej głowie. Sygnowane A.S.K. są nadal przedmiotem podziwu…” http://www.zyciekalisza.pl/?str=82&id=44738
http://reportal.pl/lalki-z-kalisza-cala-historia-lalek-z-niecalej#article
Podmiejska – Dawno temu na Podmiejskiej…
Podmiejska 1 Szkoła Podstawowa nr 8 w roku 1962
Na ulicy Podmiejskiej 1 po wojnie mieściła się Szkoła Podstawowa nr 8. Po przeniesieniu szkoły na ulicę Serbinowską w budynku działało Technikum Włókiennicze, a później obiekt został przejęty przez PKS.
18 maja 2009 roku dworzec PKS został przeniesiony do nowego budynku na ulicę Podmiejską. Pieniądze na tę inwestycję pochodziły ze sprzedaży terenu i budynku starego dworca. Obecnie budowana jest na tym terenie galeria Amber.
(więcej…)
Główny Rynek 4 w Kaliszu
Kamienica wąska i dłuuuuuuga. Zbudowana na planie prostokąta o wymiarach 28 na 6 metrów.
DOM 1824, murowany przebudowany w 1927 roku, trzypiętrowy, płaskorzeźby na elewacji, 2 balkony, dach wielopołaciowy z mansardą.
źródło: Inwentaryzacja krajoznawcza Polski Tom 13
Niecała 5 – Albert Nestrypke architekt powiatowy
ulica Niecała 5
Propagator architektury modernistycznej w Kaliszu Albert Nestrypke mieszkał w willi przy ulicy Niecałej.
ulica Browarna
ul. Browarna 6
DOM, 1915, murowany, 3-piętrowy, na planie czworoboku, z wewnętrznym podwórzem, 6 balkonów, wykusz z trójkątnym szczytem ozdobionym rzeźbą sowy.
źródło: Inwentaryzacja krajoznawcza Polski. T.13 Warszawa 1990
Piskorzewska
Ulica wytyczona została podczas lokacji miasta w drugiej połowie XIII wieku.
Już w XV wieku nosiła nazwę Piskorzewska, która to nazwa zapewne wzięła się od obszernych pól leżących za murami, często zalewanych, mulistych i bagiennych, „piskorzewiem” zwanych. Przy murach obronnych, wzdłuż których płynęła Babinka, ulica zwieńczona była bramą. Kanał aż do XIX wieku przebywało się na łodziach lub brodem. Koryto Babinki zasypane zostało w czasach okupacji niemieckiej. Dziś na tym miejscu rozciągają się planty.
Kino SŁOŃCE w Kaliszu
ul. Ciasna 21
Kinematograf w dzielnicy żydowskiej powstał na posesji Józefa Krasuckiego po przebudowie dawnej fabryki wyrobów hafciarskich, szczęśliwie ocalałej podczas spalenia Kalisza.
Na planach widać obszerną poczekalnię oraz galerię. O komforcie świadczyła także dostępność toalet. Przewidziano siedem klozetów dla kobiet, pięć dla mężczyzn oraz jeden pisuar – wszystkie z osobnymi wejściami z zewnątrz. Ostatecznie nowy obiekt został wysoko oceniony: „[kino] odpowiada wszelkim wymaganym przepisom (…), jest nowocześnie, z komfortem urządzone i pod względem sanitarnym najodpowiedniejszym z egzystujących kinematografów w Kaliszu”.
Kuczka – W dawnej dzielnicy żydowskiej
ul. Szopena 17
W kuczkach Żydzi spożywali tradycyjne posiłki podczas trwania święta Sukkot.
Kuczka przy ulicy Szopena.
W Polsce popularne stało się budowanie odpowiednika suki, czyli kuczki (staropolskie słowo „kucza” oznacza „szałas”), na balkonie domu.
(więcej…)
Mariańska „Hotel de Berlin”
Mariańska 4
Hotele na Mariańskiej
Na rogu dzisiejszej ulicy Chodyńskiego w 1864 roku stał hotel. Nie pierwszy w dziejach tej ulicy. Już z 1778 r. pochodzi wzmianka o austerii, czyli o zajeździe, sławetnego Maniszewskiego. W 1821 r. prosperował przy niej Hotel Warszawski, choć nie bardzo wiadomo, w którym punkcie ulicy. Jednakże najbardziej znanym hotelem był Hotel Berliński. Był to renomowany hotel, a sam właściciel cieszył się u gości dużym szacunkiem. Słynął też hotel z doskonałej kuchni. Polecano „kuchnię polską, francuską, i rosyjską (obiady 4-daniowe po 50 kop, w niedziele i czwartki: flaki, każdy wtorek: kołduny”.
Hotel Europejski jeszcze raz błysnął sławą. W nim to bowiem, w sierpniu 1914 roku, po zajęciu miasta przez wojsko pruskie, stanął kwaterą osławiony major Preusker. Tu też, pijącego szampana w restauracji hotelowej w gronie swych oficerów i miejscowych bon-vivantów, zaskoczyła nieszczęsna dla miasta strzelanina. Stąd wyszły złowieszcze rozkazy. Tu też trwały pertraktacje z prezydentem Bukowińskim o kontrybucje, a w jednym z pokojów hotelowych trzymano zakładników: księdza Płoszaja, protojereja Siemionowskiego, podrabina Mosesa, fabrykanta Handkego, bankiera Mamrotha i innych. Efekt rozmów i rozkazów stąd wychodzących jest znany.
Całe miasto poszło w gruzy, a wraz z nim ulica Mariańska, hotelu nie wyłączając.
źródło: Bogumił M. Kunicki: Ballady kaliskie Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Kalisz 1991
Teraz i dawniej – historia kamienicy
Róg ulicy Piskorzewskiej i Głównego Rynku
Czas odbudowy. Po zagładzie, która dotknęła Kalisz w 1914 roku rozpoczęto intensywne prace nad odbudową Starówki. Widoczne na zdjęciu tory kolejki służyły mieszkańcom do wywożenia gruzu ze zburzonych i wypalonych kamienic oraz do sprowadzania materiału z okolicznych cegielni. Na pierwszym planie widać odbudowywane w 1924 roku kamienice przy ulicy Piskorzewskiej 1 i Głównym Rynku 4.
Źródło: http://www.inwestycje.kalisz.pl/ „kaliszewo”
II Wojna Światowa oszczędziła Kalisz, który nie został zniszczony w wyniku działań wojennych. W kamienicy zamieszkali nowi lokatorzy. W 1948 roku wprowadził się Michał wachmistrz 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich z żoną Józefą i dziećmi.
http://pl.wikipedia.org/wiki/17_Pu%C5%82k_U%C5%82an%C3%B3w_Wielkopolskich
Hotel Wiedeński
Garbarska 1 Kanonicka 6
XIX wieczny Kalisz to miasto wielu kultur, wielu narodów i wielu wyznań. Założycielem Hotelu Wiedeńskiego u zbiegu ulic Garbarskiej i Kanonickiej był Niemiec Robert Pusch.
Ulica Złota – w dawnej dzielnicy żydowskiej
Główną ulicę dawnej dzielnicy żydowskiej nazywano Żydowską lub Złotą. Na początku lat trzydziestych XX wieku otrzymała nazwę POW (Polska Organizacja Wojskowa). W 1947 roku zmieniono jej nazwę na Ignacego Daszyńskiego, a w 1950 roku Feliksa Dzierżyńskiego, aby w 1990 roku wrócić do nazwy ulica Złota.
Ulica Złota stanowiła centrum handlowe dzielnicy Żydowskiej. „Można tu było kupić w zasadzie wszystko: tandetę wszelkiego rodzaju, tkaniny, śledzie, gwoździe, makulaturę pism zagranicznych i groch gotowany, pestki dyni czy słonecznika, stare używane książki itp. Żartobliwie mówiło się gwarowo, że można tu kupić „czostki, bagiełki, makagigi i inne wyroby żelazne.”
Cytat z „Wędrówki po moim Kaliszu” Władysława Kościelniaka
„W pejzaż okolicy wrosły handlarki sprzedające śledzie, groch, bób na ciepło, a także rzemieślnicy – krawcy i szewcy”
Cytat z „Nowego Kaliszanina” Anny Tabaki i Macieja Błachowicza
Najnowsze komentarze