13 listopada 2015 roku zmarł Władysław Kościelniak
Smutna informacja dla Kalisza, regionu i całego świata artystycznego. W piątek wieczorem w kaliskim szpitalu zmarł Władysław Kościelniak. 21 września skończył 99 lat.
Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że dnia 13 listopada 2015 r. zmarł nestor kaliskich artystów – Władysław Kościelniak. We wrześniu obchodził swoje 99 urodziny, był mistrzem pędzla, ołówka i pióra, a także był zapalonym historykiem regionalistą. Twórca tysięcy grafik i ekslibrisów, ukazujących z najpiękniejszej strony Kalisz i ziemię kaliską, był też współzałożycielem Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Towarzystwa Przyjaciół Książki w Kaliszu. Za swoje zasługi odznaczony został m.in.: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Jako drugi Polak – po Tadeuszu Kulisiewiczu – otrzymał Medal Rabindranatha Tagore od Calcutta Arts Society za cykl czarno-białych linorytów inspirowanych kulturą i sztuką Indii. W 2001 r. Władysław Kościelniak znalazł się w pierwszej dziesiątce „Kaliszan XX wieku”, w 2003 r. został wyróżniony tytułem Kaliszanina Roku. W uznaniu za wybitny wkład w dokumentowanie i popularyzację historii regionu kaliskiego, zaangażowanie w działalność publiczną i bogatą twórczość artystyczną wzbogacającą kulturę polską Rada Miejska w Kaliszu nadała Artyście w 2006 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kalisza, a w czerwcu 2012 r. przyznano artyście tytuł Honorowego Przyjaciela Kalisza.
za: Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
LATO 2015 – gorący czas na Starówce
Ożywanie kaliskiego rynku
Po raz pierwszy w Kaliszu Street Food Polska Food Truck Festival!
„Cała historia lalek z Niecałej”
III Święto ulicy Niecałej
Święto ulicy Niecałej poświęcone zostało lalkom, zabawom dziecięcym, grom i zabawom ulicznym oraz podwórkowym. Organizatorzy nawiązują tym samym do wspaniałej historii kaliskiej produkcji lalek i zabawek drewnianych w Fabryce Lalek i Zabawek Adama Szrajera, która mieściła się właśnie przy ul. Niecałej.
Żydzi w Kaliszu
Tych ludzi już nie ma. Pozostały ulice, mury kamienic, mieszkania w których żyli, drobiazgi których dotykali.
Przed I Wojną Światową Żydzi stanowili 30% mieszkańców Kalisza.
Rabin Jechaskiel Lipszyc
(więcej…)
Ratusz – zdarzyło się w sercu miasta
Bo magistrat to jest władza
co nikomu nie przeszkadza
Na szczęście, mimo kompletnego zniszczenia miasta i rynku w sierpniu 1914 roku odbudowa, choć powolna, może służyć jako dobry przykład zachowania starego układu przestrzennego śródmieścia. Rynek otrzymał nowy ratusz. Domy, choć nieco wyższe od oryginalnych, zyskały jednolite fasady, poza pierzeją między Piekarską i Rzeźniczą, gdzie powstał dom Apta.
Wiele się działo na placu przed ratuszem na przestrzeni lat.
Za czasów PRL-u przed trybunami ustawionymi przy ratuszu w pochodzie pierwszomajowym defilowali mieszkańcy miasta.
Lisków księdza Blizińskiego – wystawa „Praca i kultura wsi” 1937
Ukoronowaniem pracy samorządowej i osiągnięć Ks. W. Blizińskiego oraz miejscowego społeczeństwa w odrodzonej Polsce były dwie duże wystawy ogólnokrajowe. Pierwsza została zorganizowana w 1925 roku pod hasłem „Wieś Polska” z okazji jubileuszu 25 – lecia pracy Ks. W. Blizińskiego.
Wnioski i doświadczenia z wystawy 1925 roku przydały się w organizowaniu jeszcze okazalszej wystawy w 1937 roku „Praca i Kultura Wsi” trwającej od 18 czerwca do 4 lipca, z okazji 35 – lecia istnienia Spółdzielni Rolniczo – Handlowej. Celem jej było podsumowanie roli spółdzielczości jako podstawy rozwoju Liskowa.
Delegacja z Liskowa na audiencji u prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Prezydent RP Ignacy Mościcki (drugi z lewej) w otoczeniu delegacji z Liskowa. Widoczny m.in. premier Felicjan Sławoj Składkowski(z prawej). 1937-04-29
Lisków księdza Blizińskiego – wystawa „Wieś Polska” 1925
Ukoronowaniem pracy samorządowej i osiągnięć ks. Wacława Blizińskiego oraz społeczeństwa Liskowa w odrodzonej Polsce była wystawa ogólnokrajowa zorganizowana w 1925 roku pod hasłem „Wieś Polska” z okazji jubileuszu 25-lecia pracy księdza. W dniach trwania wystawy, od 18 czerwca do 5 lipca zwiedziło ją ponad 41 000 ludzi, w tym 371 zorganizowanych wycieczek z różnych stron kraju.
Rowerem po Kaliszu
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10203650033465420&set=pcb.1482319052048101&type=1&theater
Wydarzenie wirtualne i zupełnie spontaniczne, w odpowiedzi na słowa Pana Prezydenta Janusza Pęcherza „Na tę chwilę społeczeństwo nie jest przygotowane na ścieżki rowerowe na Górnośląskiej, choćby ze względu na liczbę samochodów parkujących przy tamtejszych posesjach”
Po raz kolejny próbuje nam się wmówić, że sami nie wiemy, co jest dla nas dobre.
Osobiście jestem gotowa. Sądząc po głosowaniu nad Funduszem Obywatelskim ponad 6 tys kaliszan również jest gotowych.
https://www.facebook.com/events/1479852228961450/?fref=ts
Ulica Niecała w Kaliszu zaprasza na swoje święto
ŚWIĘTO ULICY NIECAŁEJ 13 września 2014 roku
zdjęcie udostępnione przez Elżbietę Czarcińską
Przed wojną słynęła z fabryki lalek i fotografa, którego chwalił sam Piłsudski. Tutaj urodził się Stefan Szolc-Rogoziński, a pół wieku później Walenty Kulisiewicz wykuwał dekoracyjne kraty. Tam również mieściła się słynna Fabryka Lalek i Zabawek Adama Szrajera – mówi szef kaliskich przewodników Piotr Sobolewski. Tu cały czas mają swoje siedziby parafie prawosławna i dokładnie od stu lat ewangelicka.
Ulica Niecała w Kaliszu – symbol wielokulturowości najstarszego miasta w Polsce 7 i 8 września będzie miała swoje święto. Grupa entuzjastów historii tej nieco ponad 200-metrowej ulicy postanowiła zorganizować uroczyste dni Niecałej pod hasłem „Cała Niecała”, by przywołać nazwy miejsc i instytucji oraz nazwiska jej dawnych mieszkańców, którzy na zawsze wpisali się w dziejach Kalisza, Polski a nawet świata.
http://www.rc.fm/polityczne/cala-niecala.html
Lewy profil Ansyka – LEPART CAFE w Kaliszu
Lewy profil Ansyka – LEPART CAFE w Kaliszu
galeria sztuki, kawiarnia, restauracja, księgarnia
ulica Babina 1
Na Niecałej mieszkał prekursor kaliskich fotografików – Wincenty Franciszek Boretti (1859-1932)
Zdjęcia Wincentego Franciszka Boretti i jego rodziny zamieszczono za zgodą Jerzego Boretti.
Ogrody gubernatora Daragana Anno Domini 2014
Park kaliski zaliczany jest do najstarszych i najładniejszych założeń parkowych w Polsce.
W roku pańskim 2014 warto odwiedzić tajemniczy ogród gubernatora Michała Piotrowicza Daragana. Jeszcze do niedawna zasłonięty ceglanym murem, teraz pokazuje swe oblicze.
Feniks 1914-2014 setna rocznica zburzenia Kalisza
Wizyta Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego
Czas odbudowy po I Wojnie Światowej (1914-1918)
Odbudowa Kalisza po I Wojnie Światowej.
Główny Rynek 4
ulica Piekarska 7
Daty… Daty wykute w kamieniu, zapisane na murach kamienic, wyryte na bramach. Niemi świadkowie historii. Duma i radość mieszkańców Kalisza z odbudowy miasta po zagładzie 1914 roku. Magistrat wykupił roczną produkcję cegieł z sześciu specjalnie uruchomionych cegielni. Dla ułatwienia wywózki gruzów i dostawy materiałów budowlanych połączono śródmieście z dworcem kolejowym i cegielniami, układając 10 kilometrów kolejki wydzierżawionej od rządu. Zatrudniono ponad 3 tysiące robotników. Efekty ich pracy oglądamy do dzisiaj. Warto o tym wielkim wysiłku i trudzie obywateli pamiętać, gdy wędrujemy ulicami Kalisza Anno Domini 2011.
Źródło: Dzieje Kalisza: Włodzimierz Bonusiak, Kalisz w latach 1918-1945
Setna rocznica zburzenia Kalisza Feniks 1914-2014
Wystawa Feniks 1914-2014 składa się z wielkoformatowych fotografii. Zdjęcia, które można oglądać w różnych punktach miasta ukazują katastrofę, jaką dla mieszkańców Kalisza było zburzenie miasta w sierpniu 1914 roku, na początku I Wojny Światowej.
Teatr Miejski im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, założony w 1801 przez Wojciecha Bogusławskiego, honorowa scena narodowa, trzeci najstarszy teatr dramatyczny w Polsce; od 1936 nosi imię założyciela, od 1961 organizuje Kaliskie Spotkania Teatralne; budynek teatru wzniesiony w latach 1920–1923 według projektu Czesława Przybylskiego został wpisany do rejestru zabytków w 1979.
Kalisz we mgle
Złota polska jesień otuliła Kalisz mgłą. Od świtu po noc miasto tonęło w siwych oparach.
Płonące koszary Godebskiego
ulica Babina 16
KALISZ – Spłonęły koszary Godebskiego
28 maja 2006 roku straż pożarna została wezwana do dużego pożaru zabytkowych Koszar Cypriana Godebskiego przy ul. Babina 16 w Kaliszu. W akcji gaśniczej brało udział 16 zastępów państwowej i ochotniczej straży pożarnej. W wyniku pożaru całkowitemu spaleniu uległ dach oraz drewniane wnętrze budynku. Dogaszanie pożaru trwało do rana następnego dnia.
4 kwietnia 2007 roku kaliscy strażacy po raz kolejny, kilka godzin zmagali się wieczorem z ogniem w zabytkowych koszarach Cypriana Godebskiego. Budynki płonęły już drugi raz w ciągu kilku miesięcy. Łuna widoczna była nad miastem z kilku kilometrów. Z sąsiednich budynków ewakuowano kilkadziesiąt osób. Niestety pastwą płomieni padła ocalała w poprzednim pożarze część XIX-wiecznego budynku. Strażacy nie wykluczyli celowego podpalenia.
(więcej…)
Zabytkowy Most Kamienny w Kaliszu woła o ratunek!!!
Warto przypomnieć władzom miasta, że ochrona zabytków, które znajdują się na terenie gminy należy do obowiązków samorządu lokalnego. Zadania stojące przed organami administracji publicznej (m.in. zarządami gmin), precyzuje art. 4 Ustawy z dnia 17 września 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (DZ.U. Nr 162 z 2003 r., poz. 1568). Gminy między innymi mają dbać o: „zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie” oraz zapobiegać „zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków”.
Pozycja w gminnej ewidencji zabytków – 1798. ul. Śródmiejska most tzw. Kamienny na rzece Prośnie 1824-1825. Wpisano do rejestru zabytków 14 grudnia 1964 roku pod numerem 32/A [93/A].
JEŚLI NIE DA SIĘ INACZEJ (brak umiejętności pozyskiwania funduszy unijnych i dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przez urzędników magistratu, królewskie Miasto Kalisz powinno własnym sumptem wyremontować jeden ze swoich najważniejszych zabytków, służący mieszkańcom już 187 lat. Most, co zostało uwiecznione na kamiennych płytach, powstał z inicjatywy obywateli miasta. Teraz, w 2013 roku ich potomkowie powinni zrobić wszystko, aby dziedzictwa tego nie zaprzepaścić.
Cytując Gazetę Wyborczą:
„Polacy lubią narzekać – to podobno fakt, znany na całym świecie. Na architekturę i urbanistykę naszych miast też narzekamy. A czy próbujemy sami wpłynąć na je zmianę? Czy idąc na wybory samorządowe oceniamy kandydatów na radnych pod kątem ich stosunku do przestrzeni i architektury? Czy zgłaszamy swoje uwagi i zastrzeżenia go wyłożonych w urzędach projektów planów miejscowych?
Przestrzeń miejska powinna być zarządzana wspólnie przez mieszkańców i urzędników. Lata PRL-u być może odzwyczaiły nas od tego, jednak przez ostatnie 20 lat sporo się zmieniło i mieszkańcy miast mają możliwość współdecydowania o tym, jaka rzeczywistość ich otacza.”
Najnowsze komentarze