Ratusz – zdarzyło się w sercu miasta
Bo magistrat to jest władza
co nikomu nie przeszkadza
Na szczęście, mimo kompletnego zniszczenia miasta i rynku w sierpniu 1914 roku odbudowa, choć powolna, może służyć jako dobry przykład zachowania starego układu przestrzennego śródmieścia. Rynek otrzymał nowy ratusz. Domy, choć nieco wyższe od oryginalnych, zyskały jednolite fasady, poza pierzeją między Piekarską i Rzeźniczą, gdzie powstał dom Apta.
Wiele się działo na placu przed ratuszem na przestrzeni lat.
Za czasów PRL-u przed trybunami ustawionymi przy ratuszu w pochodzie pierwszomajowym defilowali mieszkańcy miasta.
Cmentarz ewangelicko-augsburski na Rogatce w Kaliszu
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Kaliszu – Górka Luterska Anno Domini 1689
Rogatka kaliska jest miejscem położonym na skrzyżowaniu trzech kultur, które historia bardzo ściśle ze sobą połączyła. Tutaj spotyka się tradycja duchowa Wschodu i Zachodu. Na łagodnych wzgórzach rozlokowały się stare cmentarze. Górka Luterska – Cmentarz ewangelicko-augsburski założony przed 1689; jeden z najstarszych polskich cmentarzy i najstarsza zachowana nekropolia w Kaliszu, Grecka Górka – Cmentarz grecko-prawosławny założony w 1786 oraz rzymsko-katolicki Cmentarz Miejski założony w 1807. Kalisz w swej ponad 1850-letniej historii był miastem wielu narodowości, kultur i religii. Ślady tej różnorodności widoczne są na każdym kroku.
Zapraszamy do odwiedzin na Górce Luterskiej. Wszystkie opisy wzięte zostały z książki Stanisława Małyszki Zabytkowe cmentarze przy Rogatce w Kaliszu wydanej w 2012 roku przez Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk.
Rowerem po Kaliszu
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10203650033465420&set=pcb.1482319052048101&type=1&theater
Wydarzenie wirtualne i zupełnie spontaniczne, w odpowiedzi na słowa Pana Prezydenta Janusza Pęcherza „Na tę chwilę społeczeństwo nie jest przygotowane na ścieżki rowerowe na Górnośląskiej, choćby ze względu na liczbę samochodów parkujących przy tamtejszych posesjach”
Po raz kolejny próbuje nam się wmówić, że sami nie wiemy, co jest dla nas dobre.
Osobiście jestem gotowa. Sądząc po głosowaniu nad Funduszem Obywatelskim ponad 6 tys kaliszan również jest gotowych.
https://www.facebook.com/events/1479852228961450/?fref=ts
Lewy profil Ansyka – LEPART CAFE w Kaliszu
Lewy profil Ansyka – LEPART CAFE w Kaliszu
galeria sztuki, kawiarnia, restauracja, księgarnia
ulica Babina 1
Na Niecałej mieszkał prekursor kaliskich fotografików – Wincenty Franciszek Boretti (1859-1932)
Zdjęcia Wincentego Franciszka Boretti i jego rodziny zamieszczono za zgodą Jerzego Boretti.
Ogrody gubernatora Daragana Anno Domini 2014
Park kaliski zaliczany jest do najstarszych i najładniejszych założeń parkowych w Polsce.
W roku pańskim 2014 warto odwiedzić tajemniczy ogród gubernatora Michała Piotrowicza Daragana. Jeszcze do niedawna zasłonięty ceglanym murem, teraz pokazuje swe oblicze.
Mała Elektrownia Wodna w Kaliszu
W XIX wieku, w konsekwencji częstych powodzi, podjęto się kompleksowego uregulowania przepływającej przez Kalisz rzeki Prosny. Regulacji poddano między innymi główny bieg rzeki poprzez instalację śluz. Na początku XX wieku miasto zakupiło stojące nad Prosną obiekty po foluszu Repphanów, w których uruchomiono małą elektrownię wodną i łaźnie miejskie. Pierwszy prąd z elektrowni zasilił miejską sieć w 1922 roku. Obecnie malowniczy obiekt nad Prosną użytkowany jest przez firmę Małe Elektrownie Wodne Władysław Malicki, która zmodernizowała instalację i przystosowała ją do obecnych wymogów.
http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/20018,kalisz-mala-elektrownia-wodna.html
Feniks 1914-2014 setna rocznica zburzenia Kalisza
Setna rocznica zburzenia Kalisza Feniks 1914-2014
Wystawa Feniks 1914-2014 składa się z wielkoformatowych fotografii. Zdjęcia, które można oglądać w różnych punktach miasta ukazują katastrofę, jaką dla mieszkańców Kalisza było zburzenie miasta w sierpniu 1914 roku, na początku I Wojny Światowej.
moda na początku XX wieku – Ziemia kaliska
Kalisz, Sieradz, Lisków
Wieś przez długie lata była ostoją folkloru wiejskiego: kobiety nosiły krochmalone wysokie czepce z kokardą, białe koronkowe bluzki i sznury czerwonych korali oraz ciemnoniebieskie spódnice. Mężczyźni zaś – długie, granatowe okrycia z czerwonymi guzikami obszyte czerwoną tasiemką, kamizelki z kołnierzykiem czarne kapelusze z czerwoną wstążką i długie czarne buty.
http://www.rc.fm/polityczne/niepokorna-wies-dobrzec.html
Jagiellonka i Kopernik w „Kopcu”
III Liceum Ogólnokształcące – Jagiellonka i Kopernik – szkoła dwojga imion
ulica Kościuszki 10
Z okazji VIII Zjazdu Wychowanków i Absolwentów szkoły dwojga imion – „Anny Jagiellonki” i „Mikołaja Kopernika” odsłonięto popiersie Anny Jagiellonki, pierwszej patronki szkoły. Autorem projektu rzeźby jest Wiesław Andrzej Oźmina, który kilka lat temu podarował gipsową formę szkole.
KALISZ – miasto gubernialne – początek XX wieku
Kalisz był jednem z najładniejszych miast w Królestwie Polskiem. Położone nad rzeką Prosną, otoczone wzgórzami i upiększone alejami, ogrodami i parkami, czyniło wrażenie wielce miłego zakątka na zachodzie ziemi kaliskiej, bez przesady zwanego polską Wenecją. Rzeka bowiem Prosna ze swemi kanałami, przerzynając miasto kilkakrotnie, dzieli je na cztery wyspy, połączone ze sobą licznymi mostami, krążące zaś po owych kanałach gondole i łodzie potęgowały wrażenie lagun weneckich, przyczem urządzane nieraz w Kaliszu wspaniałe zabawy na rzece dawały nam istotne złudzenie uroczych, fantastycznych nocy weneckich. Nad samą granicą Prus wyrosło miasto duże, handlowe, które mogło zaćmiewać swem cieniem ich całe pogranicze.
źródło: polona.pl
Krwawe dni Kalisza: opowiadanie naocznego świadka: jednodniówka: Warszawa, dnia 20 września 1914 r.
Teatr Miejski im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, założony w 1801 przez Wojciecha Bogusławskiego, honorowa scena narodowa, trzeci najstarszy teatr dramatyczny w Polsce; od 1936 nosi imię założyciela, od 1961 organizuje Kaliskie Spotkania Teatralne; budynek teatru wzniesiony w latach 1920–1923 według projektu Czesława Przybylskiego został wpisany do rejestru zabytków w 1979.
Najstarsza kolorowa fotografia Kalisza
Dziś historia jednego zdjęcia. Wyjątkowego, bo ukazującego Kalisz w wielu barwach przed ponad 100 laty. Jak dotąd najstarszy realistyczny, kolorowy obraz miasta ukazywały fotografie wykonane w 1940 roku przez jednego z żołnierzy Wehrmachtu. Na nich – biały Kalisz. Otynkowane kamienice, wybiórczo pomalowane w jasnych odcieniach beżu oraz szarości – tak wyglądało nasze miasto przed
i w trakcie drugiej wojny światowej. Wcześniej, przed 1914 rokiem, Kalisz, a przynajmniej okolice Rynku Głównego, był niezwykle barwnym miejscem. Kolorowe stroje mieszkańców, pastelowe elewacje kamienic – tak wyglądało centrum miasta przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości
http://www.zyciekalisza.pl/index.php?str=82&id=171807
Zawodzie w Kaliszu
Albumy Kaliskie. Poszyt I. Litografia M. Fajansa
http://fotki.yandex.ru/users/humus777
Kalisz w okresie wczesnego średniowiecza odgrywał istotną rolę w procesie tworzenia się państwa wczesnopiastowskiego, a w świetle najnowszych koncepcji jest wielce prawdopodobne, że to właśnie tu znajdowała się kolebka pierwszych polskich władców – Piastów, którzy podbijając sąsiednie plemiona i niszcząc ich grody dotarli w rejon Ostrowa Lednickiego i Gniezna, gdzie założyli swoje nowe siedziby. Sercem ówczesnego Kalisza był gród położony wśród rozlewisk rzeki Prosny, w malowniczym zakątku dzisiejszego miasta – w dzielnicy Zawodzie. Po raz pierwszy w źródłach pisanych wspomniany on został przez Galla Anonima przy omawianiu zwycięstwa Bolesława Krzywoustego nad bratem Zbigniewem w trakcie walk toczonych pod koniec 1106 roku.
http://www.muzeum.kalisz.pl/oddzialy_zawodzie_historia.html
Kalisz – ulica Górnośląska 27
Perełka architektoniczna – piękne posadzki, klatka schodowa, stolarka i balustrady. Projekt i wykonanie mistrzostwo świata – stan obecny 🙁
DOM około 1906 rok, murowany, dwupiętrowy, na planie podkowy ze ściętym narożnikiem, ozdoby na elewacji, dwa balkony półkoliste z ozdobnymi balustradami metalowymi, dach wielospadowy
źródło: Inwentaryzacja krajoznawcza Polski. Tom 13. PTTK, Warszawa 1990
Płonące koszary Godebskiego
KALISZ – Spłonęły koszary Godebskiego
28 maja 2006 roku straż pożarna została wezwana do dużego pożaru zabytkowych Koszar Cypriana Godebskiego przy ul. Babina 16 w Kaliszu. W akcji gaśniczej brało udział 16 zastępów państwowej i ochotniczej straży pożarnej. W wyniku pożaru całkowitemu spaleniu uległ dach oraz drewniane wnętrze budynku. Dogaszanie pożaru trwało do rana następnego dnia.
4 kwietnia 2007 roku kaliscy strażacy po raz kolejny, kilka godzin zmagali się wieczorem z ogniem w zabytkowych koszarach Cypriana Godebskiego. Budynki płonęły już drugi raz w ciągu kilku miesięcy. Łuna widoczna była nad miastem z kilku kilometrów. Z sąsiednich budynków ewakuowano kilkadziesiąt osób. Niestety pastwą płomieni padła ocalała w poprzednim pożarze część XIX-wiecznego budynku. Strażacy nie wykluczyli celowego podpalenia.
(więcej…)
Piskorzewska
Ulica wytyczona została podczas lokacji miasta w drugiej połowie XIII wieku.
Już w XV wieku nosiła nazwę Piskorzewska, która to nazwa zapewne wzięła się od obszernych pól leżących za murami, często zalewanych, mulistych i bagiennych, „piskorzewiem” zwanych. Przy murach obronnych, wzdłuż których płynęła Babinka, ulica zwieńczona była bramą. Kanał aż do XIX wieku przebywało się na łodziach lub brodem. Koryto Babinki zasypane zostało w czasach okupacji niemieckiej. Dziś na tym miejscu rozciągają się planty.
Zagłada-odbudowa-rewitalizacja
ulica Kazimierzowska
Czas zniszczenia i czas odbudowy. Teraz czas na odnowę i rewitalizację.
Mimo tragicznych wydarzeń, które w sierpniu 1914 roku doprowadziły do zagłady miasta, mieszkańcy Kalisza szybko podjęli trud odbudowy. Według danych portalu Historycy.org (źródło: http://www.historycy.org/index.php?showtopic=2304), miasto zniszczono całkowicie w obrębie średniowiecznej Starówki oraz w znacznym stopniu na Przedmieściu Wrocławskim. Legło w gruzach 426 budynków mieszkalnych, 9 zakładów przemysłowych, gmachy publiczne, kościół, teatr, hotel, poczta i telegraf. Straty materialne oszacowano na 33,6 mln rubli. Bezpośrednio po pogromie w mieście pozostało około 5 tysięcy ludzi (wobec ponad 65 tysięcy zaledwie trzy tygodnie wcześniej!).
Ulica Złota – w dawnej dzielnicy żydowskiej
Główną ulicę dawnej dzielnicy żydowskiej nazywano Żydowską lub Złotą. Na początku lat trzydziestych XX wieku otrzymała nazwę POW (Polska Organizacja Wojskowa). W 1947 roku zmieniono jej nazwę na Ignacego Daszyńskiego, a w 1950 roku Feliksa Dzierżyńskiego, aby w 1990 roku wrócić do nazwy ulica Złota.
Ulica Złota stanowiła centrum handlowe dzielnicy Żydowskiej. „Można tu było kupić w zasadzie wszystko: tandetę wszelkiego rodzaju, tkaniny, śledzie, gwoździe, makulaturę pism zagranicznych i groch gotowany, pestki dyni czy słonecznika, stare używane książki itp. Żartobliwie mówiło się gwarowo, że można tu kupić „czostki, bagiełki, makagigi i inne wyroby żelazne.”
Cytat z „Wędrówki po moim Kaliszu” Władysława Kościelniaka
„W pejzaż okolicy wrosły handlarki sprzedające śledzie, groch, bób na ciepło, a także rzemieślnicy – krawcy i szewcy”
Cytat z „Nowego Kaliszanina” Anny Tabaki i Macieja Błachowicza
Najnowsze komentarze